- бӯса
- [بوسه]расонидани лаб ба рухсора, лаб ё дасти касе ё ба чизе ба нишонаи изҳори муҳаббат, эҳтиром ё навозиш: бӯсаи гарм, бӯсаи ширин, бӯса гирифтан (додан, кардан); бӯса фиристодан дастро ба лаб расонда, аз дур ба бӯса ишора кардан ба касе
Толковый словарь таджикского языка (в 2 томах). — Душанбе, НИИ языка и литературы им. Рудаки. Под редакцией Сайфиддина Назарзода. 2008.